باز شب هاي زيباي احيا رسيد و آن دسته از بندگان خدا كه در طول سال كمرشان از بار گناه، خم و قلبشان از سياهي گناه، سنگين شده است، اميدشان به دربهاي باز آسمان در اين شب هاي پر عظمت است و انگار خدا اين شب ها را سواي آن عظمتي كه دارد، فقط براي بندگان گنهكارش آفريده است، خداي عاشق بنده نواز بي نياز كه ناز مي خرد و بهشت مي فروشد…

اما اين مطلب را براي خواهران بي حجابم مي نويسم، براي آن دسته از بندگان خدا كه شايد از دست من و امثال من، ناراحت هستند كه چرا اينقدر به حجاب ما گير مي دهيد و آزادي را از ما سلب مي كنيد، براي آنها كه فكر مي كنند در نوع سليقه زندگي كردنشان به شدت دخالت مي شود. و اينگونه و با اين نوع تفكرات هر روز از دايره قوانين و دستورات ناب اسلام فاصله اشان بيشتر شده است…

اين شب هاي با عظمت كه به مساجد مي رويد، يادتان باشد، قرار است قرآني را به سر بگيريد كه در اين شب ها يكجا بر قلب رسول اكرم(ص) نازل شده است، قرآني كه عظمت و بزرگي آن بسيار بيشتر از آن است كه عقول ما آن را درك كند، و ما حتي در خواندن آن نيز حقش را به جا نياورده ايم…

يادتان باشد، قرآني را به سر مي گيريد كه آيات زيادي در مورد تقوي پيشه كردن دارد و دستور تقوي(خود نگه داري از گناه) بيشترين خطاب هاي قرآن به ما انسان هاست…

صفحات: 1· 2