روح مسجد، كالبد زندگی را پرنشاط و پرانگيزه ميسازد. در هر جا سامان زندگی است، مسجد، مركز و كانون اصلی است. در بنای شهر و روستا، در مدرسه و دانشگاه، در مراكز جمعيتی از بازارهای كسب و كار تا فرودگاهها و جاده‌ها و پايانه‌های سفری و تا آسايشگاهها و بيمارستانها و بوستانها و گردشگاهها، در همه و همه بايد مسجد را همچون قطب و محور بنا نهاد.
مسجد در همه جا بايد پاكيزه، زيبا و آرامبخش باشد. مديريت محتوايی و معنويِ مسجد كه بر دوش روحانی مسجد است بايد خردمندانه و مسئولانه، و حتی عاشقانه باشد. حوزه‌های علميه برای آماده‌سازی روحانيانی در اين طراز، وظيفه‌ئی ذاتی و طبيعی دارند.
اگر مسجد، كيفيت شايسته‌ی خود را بيابد، هزينه‌های مادی و معنوی بسياری از دوش جامعه و مردم و مسئولان برداشته خواهد شد. ۱۳۹۰/۰۷/۱۹

ما بارها، مكرر به آقايان ائمه‌ى جمعه، ائمه‌ى جماعت و روحانيون محترم در شهرستانها، در تهران توصيه كرديم كه مساجد بايد آباد باشد؛ صداى اذان بايد از مساجد بلند شود. بايد همه نشانه‌هاى توجه به نماز و اقامه‌ى نماز را در شهر اسلامى - بخصوص در شهرهائى مثل تهران و شهرهاى بزرگ كشور - ببينند، بايد احساس كنند؛ هم مردم خودمان، هم كسانى كه وارد اين شهرها ميشوند. نشانه‌هاى اسلامى بايد واضح و آشكار باشد؛ كما اينكه در مهندسى‌هاى ما بايد نشانه‌هاى اسلامى آشكار باشد. صهيونيستها هر نقطه‌ى دنيا كه خواستند يك ساختمانى بسازند، آن علامت نحس ستاره‌ى داوود را سعى كردند يكجورى رويش تثبيت كنند. كار سياسى‌شان اينجورى است. ما مسلمانها نشانه‌هاى اسلامى و مهندسى اسلامى را بايد در همه‌ى كارهايمان، از جمله در باب مهندسى بايستى مراعات كنيم. ۱۳۸۷/۰۸/۲۹

صفحات: 1· 2