دلنوشته
20 شهریور 1392 توسط 313
روزهاي شوق عشق و دل‌دادگي، شور ولادت مظهر رأفت و كرامت، حضرت علي‌بن‌موسي‌الرضا(ع)، حال و هواي خاصي دارد. نسيم عطر ولايت كوچه‌پس‌كوچه‌هاي شهر را هم مدهوش كرده، آري مشهد است اين‌جا…
حتي زمين هم از شرم حضور خورشيدي با اين عظمت، در خود احساس حقارت مي‌كند چه رسد به انسان‌ها…
ارادت است و محبت كه در قامت انسان‌هاي شيفته و واله وارد صحن و سراي حرم مطهر مي‌شود. اين‌جا تمام هستي دست بر سينه‌ي ادب گذاشته و چشم‌هاي خود را بر گنبد و گلدسته‌هاي اميد مي‌دوزد.
كبوترانند كه كودكانه در اين ديار دل‌هاي خود را به پنجره‌هاي فولاد دخيل مي‌كنند و عشق است و شور كه اشك‌ريزان در گوشه‌هاي رواق‌ها و صحن‌ها دسته‌جمعي رضا رضا مي‌خوانند.
اين قطره‌ها به سمت شما رود مي‌شوند آخر در اين ديار كه درياتر از تو نيست
صفحات: 1· 2
