طبق آمارهایی که منتشر شده است، پس از گذشت مدتی حضور در محیط فیسبوک، رفتارهای اعتیادگونه در افراد بروز پیدا می‌کند. به طور مثال، نیمی از کاربران فعال، هر روز به فیسبوک سر می‌زنند. 48 درصد از افراد بین 18 تا 34 سال، صفحه‌ی فیسبوک خود را درست زمانی که از خواب بیدار می‌شوند چک می‌کنند. حدود 28 درصد فیسبوک خود را با موبایل و قبل از خارج شدن از رختخواب چک می‌کنند. به طور کلی، مجموع فعالیت‌های کاربران فعال فیسبوک، بیش از کاری است که در دنیای واقعی انجام می‌دهند. به همین دلیل، به تدریج فیسبوک برای کاربرانش اصالت پیدا می‌کند؛ به طوری که حتی بخشی از فعالیت‌های فیزیکی و روزانه‌ی افراد به آماده کردن مطلب، عکس و… برای به اشتراک‌گذاری در فیسبوک اختصاص می یابد.
یکی دیگر از آفت‌های فیسبوک، استحاله‌ی شخصیتی افراد است. فضای شبکه‌های اجتماعی طوری طراحی شده است که کاربران را به سمت انحلال در هنجارهای عرفی و «هم‌رنگ جماعت شدن» سوق می‌دهد، زیرا ملاک ارزیابی افراد در فضای مجازی، تعداد «لایک»هایی است که دریافت می‌کنند. کاربران تلاش دارند با به اشتراک گذاشتن مطالبی که بیشتر از همه مورد پسند بقیه قرار می‌گیرد، لایک های بیشتری دریافت کنند و همین فرآیند به تدریج، مقدمات استحاله‌ی اعتقادی و شخصیتی ایشان را فراهم می‌کند.
حجم بالای داده‌ها، سرعت افزایش پست‌ها و پراکندگی مطالب نه تنها متناسب با نیاز مخاطبان نیست، بلکه این پراکندگی، قدرت تمرکز را از ایشان می‌گیرد و بعضاً منجر به اختلالات روان‌شناختی می گردد. کاربران فیسبوک با حجم زیادی از مطالب سطحی و بی‌ربط مواجه هستند که غالباً هیچ گونه فایده و جذابیتی نیز برایشان ندارد، صرفاً ذهنشان را درگیر مطالب غیر ضروری می‌کند و باعث به تحلیل رفتن توان ذهنی‌شان می‌‌شود. ضمن اینکه خو گرفتن به مطالب سطحی، عمق تحلیل مخاطبان را نیز کاهش می‌دهد. هویت انسان‌ها در فیسبوک به پروفایلشان تقلیل پیدا می‌کند و تصور افراد از یکدیگر تنها مبتنی بر چند داده‌ی معدود، از صفحات شخصی‌شان است. دوستی‌های شکل‌گرفته عمدتاً کم‌عمق و گذراست و با آنچه مطلوب است، زمین تا آسمان فاصله دارد.

یکی از دلایل پناه آوردن انسان‌های عصر ما به فضاهای مجازی، پر کردن خلأ نیازهای اجتماعی خویش است که به علت سستی پیوندهای اجتماعی و رشد فردگرایی، با ناکامی مواجه شده است. فضاهای مصنوعی مثل دنسینگ، پارک، کارناوال و… برای این ابداع گردیده‌اند تا این نیازها را در بستری مصنوعی و در قالب اجتماعات ساختگی برطرف نمایند، اما از آنجا که این فضاهای مصنوعی نیز نتوانسته‌اند پاسخ‌گوی نیازهای حقیقی انسان باشند، جهان مدرن به سمت فضاهای مجازی تمایل پیدا کرده است.

فضای مجازی ضمن اینکه فرصت‌های بسیاری را پیش پای بشر قرار داده، آفت‌های جبران‌ناپذیری را نیز پیش روی او گذاشته است. در جهان امروز، غالباً به وجوه مثبت و فواید فناوری‌های نوین ارتباطی پرداخته می‌شود و کسی از این قبیل آفت‌ها سخنی به میان نمی‌آورد. یکی از رسالت‌های ما، آگاهی‌بخشی نسبت به وجوه تاریک علم و تکنولوژی مدرن است؛ وجوهی که معمولاً به دلیل استغراق ما در دریای فناوری، نادیده گرفته می‌شود.

صفحات: 1· 2· 3