ما مىخواهيم شما آقا باشيد نه نوكر!
روزهای منتهی به پیروزی انقلاب، حضرت امام خمینی(ره) که هنوز در پاریس به سر می برند با شخصیت ها و روزنامه نگاران نیز گفتوگو و مصاحبه می کند.
سخنرانى در جمع دانشجويان و ايرانيان مقيم خارج در 8 بهمن 1357 با موضوع آرزوى پيوستن به ملت- غفلت ارتش و دولت- اندرز و اتمام حجت خواندنی است.
متن این سخنان به شرح ذیل است:
اعوذ باللَّه من الشيطان الرجيم
بسم اللَّه الرحمن الرحيم
همراه با ملت
من هر چه مصيبت بر برادرهاى ايرانى وارد بشود يا تحمل زحمتها بكنند، اين به منزله يك بار گرانى است كه بر دوش من واقع مىشود و من از عهده جواب آن نمىتوانم برآيم. همين دو- سه روز، باز كشتارهايى در ايران واقع شده است كه موجب تأثر ماست. و اهالى ايران، از جاهاى مختلف ايران به تهران آمدند و تحمل زحمات كردند، در اين سرماى زمستان هجوم كردند طرف تهران. و اين هم موجب تأثر من است؛ و تمام آنها يك بارى است به دوش من كه سنگينى مىكند.
من از خداى تبارك و تعالى توفيق ملت ايران را و مردم ايران را خواستارم. من سلامت همه آنها را از خداوند تعالى خواستارم. من بنا داشتم كه بروم پيش رفقاى ايرانى و در صف آنها خدمت بكنم و ميل داشتم كه اگر آنها برايشان غمى وارد مىشود من هم شريك باشم؛ اگر خداى نخواسته خون آنها بريزد من هم با آنها شريك باشم؛ لكن دست خيانتكارها باز از آستين درآمد و به توهّم اينكه اگر ما برويم به ايران، براى آنها مثلًا بد مىشود يا براى اربابها، به نفع اربابها نيست، از رفتنها و رفتن من ممانعت كردند و راهها را بستند. و من ان شاء اللَّه در فرصت اول، همان برنامهاى را كه براى رفتن داشتم، دارم
انقلاب ايران، استمرار حركت پيامبران
در نقلى است كه پيغمبر اكرم- صلى اللَّه عليه و آله و سلم- ديدند كه عدهاى از اين كفار را دارند مىآورند، اسير كردند مىآورند و عبور مىدهند؛ فرمودند كه اينها را ما- قريب به اين معنا- مىخواهيم به بهشت ببريم، و اينها را با زنجير مىكشند طرف بهشت!
صفحات: 1· 2