رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَ ذُرِّیَّتِنَا قُرَّةَ أَعْینُ‏ٍ وَ اجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا(۷۴) «پروردگارا! از همسران و فرزندانمان مایه روشنى چشم ما قرار ده، و ما را براى پرهیزگاران پیشوا گردان!» (فرقان ،۷۴) کاش روزی که علی (ع) تنهابود ، فرزندم را به یاری او می فرستادم ؛ کاش روزی که یاران امام حسن (ع) […]

رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَ ذُرِّیَّتِنَا قُرَّةَ أَعْینُ‏ٍ وَ اجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا(۷۴)

«پروردگارا! از همسران و فرزندانمان مایه روشنى چشم ما قرار ده، و ما را براى پرهیزگاران پیشوا گردان!» (فرقان ،۷۴)

کاش روزی که علی (ع) تنهابود ، فرزندم را به یاری او می فرستادم ؛ کاش روزی که یاران امام حسن (ع) اورا تنها گذاشته بودند ، فرزندم را به یاری او می فرستادم . کاش روزی که امام حسین (ع) بر نیزه تنهایی تکیه زده بود وندای « هَل مَن ناصِرٌ یَنصُرُنی » زده بود ، فرزندانم را به یاری او می فرستادم تا در رکاب او شهید شوند .

کاش من وفرزندانم زمان ظهور امام زمان (ع) را درک می کردیم وفدایی او می شدیم .

صفحات: 1· 2