چرا باید نافله بخوانیم؟
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در تاریخ ۸۵/۳/۲۹ و به كارگزاران نظام اسلامی توصیه كردند: «بايستى به خودمان، دلمان و جانمان و به شستشوى روانى خودمان بپردازيم و وظايف سنگين، ما را غافل نكند. البته، راه باز است؛ همين نمازهاى پنجگانه، همين امكان دعا، همين نافله، همين نماز شب؛ همه از راههاى به خود پرداختن است؛ اين راهها را در مقابل ما باز گذاشته‌اند. اگر تنبلى نكنيم، مى‌شود؛ آن وقت انسان اعتلاء و نورانيت پيدا مى‌كند و كارهايش بركت پيدا مى‌كند.» یكی از مهم‌ترین نافله‌ها نماز شب است كه بركات زیادی را برای انسان به همراه دارد. آیت‌الله محمد محمدی ری‌شهری، رئیس دانشگاه قرآن و حدیث و تولیت حرم حضرت عبدالعظیم علیه‌السلام، در گفتار زیر، اثرات اهتمام به نماز شب را برمی‌شمرد:
«وَمِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَّكَ عَسَىٰ أَن يَبْعَثَكَ رَ‌بُّكَ مَقَامًا مَّحْمُودًا»؛ و پاسى از شب را زنده بدار، تا براى تو [به منزله] نافله‌اى باشد، اميد كه پروردگارت تو را به مقامى ستوده برساند. (سوره‌ی اسراء، آیه‌ی ۷۹)
عاقبتِ ذكر…
رمز سیر و سلوك إلی الله، یاد خداست. هر كس به هر موقعیتی از مقامات و كمالات معنوی رسیده، از رمز «توجّه به خدا» استفاده كرده است. بنابر فرمایش حضرت آیت‌الله بهجت رضوان‌الله‌تعالی‌علیه عاقبتِ ذكر عجیب است و كسی به این سادگی نمی‌تواند معنای این حرف ساده را بفهمد كه توجّهِ به خدا، یادِ خدا است و تداوم یاد خدا چقدر می‌تواند انسان را متحوّل كند. ذكر، انسان را به كیمیای محبّت خدا می‌رساند و این كیمیا انسان را متحوّل كرده و انسان را به آن نقطه‌ی مطلوب می‌رساند.
صفحات: 1· 2