محمدباقر فرزند سید حیدر صدر و نوه سید اسماعیل صدر و از خاندان معروف صدر بود؛ و در 10 اسفند 1313 / 25 ذی‌القعده 1353ق در شهر کاظمین، به دنیا آمد. در سه‌سالگی پدرش را از دست داد و مادرش سرپرستی او را بر عهده گرفت و برادر بزرگش سید اسماعیل او را تعلیم داد.

سید محمدباقر، از پنج‌سالگی به مدرسه رفت و تا یازده‌سالگی دوره ابتدایی را به اتمام رساند. در این دوران، نبوغ شگفت‌انگیز و استعداد سرشار خدادادی در او درخشید و تعجّب آموزگاران و همکلاس‌های خود را برانگیخت، به‌طوری‌که اولیای مدرسه تصمیم گرفتند او را به مدرسه کودکان تیزهوش و نابغه بگذارند تا به هزینه دولت درس بخواند و پس از طی مراحل لازم و قانونی، به دانشگاه‌های اروپا یا آمریکا اعزام کنند و در رشته‌های علوم جدید تحصیل کند و به کشور خود بازگردد؛ اما او به سفارش دایی‌های خود شیخ محمدرضا آل یاسین و شیخ مرتضی آل یاسین، ترجیح داد به تحصیل حوزوی روی آورد.

تحصیلات حوزوی

سید محمدباقر منطق و معالم را در دوازده‌سالگی نزد برادرش خواند و بسیاری از کتب درسی دوره عالی فقه و اصول را بدون استاد مطالعه کرد. دروس دوره سطح را در مدت کوتاهی گذراند. در 1365 ق برای ادامه تحصیلات، از کاظمین به نجف اشرف رفت و در درس دایی خود شیخ محمدرضا آل یاسین و ‌آیت‌الله خویی، حاضر شد و موردتوجه خاطر وی قرار گرفت.

گفته‌اند از هنگام بلوغ شرعی، خود مجتهد شده بود و از مجتهد دیگری تقلید نکرده است. آیت‌الله سید ابوالقاسم خوئی هنگامی‌که ایشان تنها 21 سال داشت، به وی اجازه‌ی کتبی اجتهاد دادند. درحالی‌که پیش از آن بارها شاگردان آیت‌الله خوئی شفاها از ایشان شنیده بودند وی مجتهد است.

صفحات: 1· 2