یا شمس الشموس

دفاع مقدس از منظر مقام معظم رهبري

31 شهریور 1392 توسط 313

*اين جنگ [جنگ هشت ساله‏]، مظهر و تجلي همه‏ي روحيات خوب و سازنده‏ اي است كه يك ملت و يك كشور را مي‏تواند به تعالي حقيقي برساند.
* ما در جنگ نظامي توانستيم خودمان را پيروز كنيم؛ به كمك چه چيزي؟ به كمك باور و ايمان و اتّكاي به نفس و وحدت و اميد به آينده و روشن بودن هدف ها و تكيه به نيروهاي ذاتي خويش و تكيه به اسلام.
*حماسه‏ي ملت ايران در دفاع مقدس، نمايش گر قله‏ي ظرفيت هاي انساني مردم اين سرزمين خدايي است.
* جنگ ايران و عراق يك جنگ معمولي نبود، جنگ دو ارتش يا دو كشور با هم نبود؛ جنگ يك كشور در مقابل عمده قواي نظامي و پشتيباني هاي نظامي جهان بود. تمام قدرت نظامي و سياسي امريكا پشت سرِ رژيم بعثي عراق ايستاد.
* اين جنگ [جنگ هشت ساله‏] حقيقتاً يك گنجِ تمام نشدني است.
* جنگ، حقيقتاً كوره‏اي بود كه جوانان و بقيه مردم را آب ديده كرد.
* اين جنگ هشت ساله و اين دفاع مقدّس، از بزرگ ترين افتخارات ملت ايران بود.

صفحات: 1· 2

ایها العزیز

31 شهریور 1392 توسط 313

سپيده صبح لبخند مي زند و کلمات عهد در جانم مي نشيند…
اَللَّهُمَ رَبَّ النُّور العَظيم…
مي نشيني… چانه ام مي لرزد و سراپرده جانم به اشک آراسته مي شود… چشمانت پر از لبخند مي شود… <درب خانه ام هميشه به رويت باز است>… مي داني چه بگويي که با کلماتت آتش به جانم بريزي…
دامي بس بزرگ از تعلقات واهي… و من گرفتار اين دام…
قافله رفته است و من مانده ام… کارواني مقصود نديده…
دست دراز مي کني و من تمام اندوهم را به امانت به تو مي دهم… اندوه غريبي ات را؛ اندوه پيراهن غيبتت را که به دروغ، آلوده به خون نبودنت کرده بودند… و ما باور نکرديم…
عطر حضورت فضا را آکنده کرده بود و اينک…
باز بر سر دلدادگيت هم عهديم قسم به عشق از اين راه بر نمي گرديم
مي گويم اگر باورم نمي کني، فقط بگذار بخواهمت… حتي اگر سخني نگويي با دل آشفته ام…
مي گويي: شيعگي فراموشت شده… در عشق درجا مي زني…

صفحات: 1· 2

زندگی به سبک روح الله

30 شهریور 1392 توسط 313

برای شادی روح حضرت امام خمینی رحمة الله علیه، صلوات


1.

[دختر حضرت امام(ره) ]: ندیدم در طول زندگی، امام به خانم بگوید: در را ببندید! بارها و بارها می دیدم که خانم می آمدند و کنار آقا می نشستند ولی آقا خودشان بلند می شدند و در را می بستند. یک روز به آقا گفتم: خانم که داخل اتاق می آیند همان موقع به ایشان بگویید که در را ببندند..گفتند: من حق ندارم به ایشان امر کنم…

2.

[ عروس حضرت امام(ره) ]: هیچ وقت دستور انجام کاری را به خانم نمی دادند. خانم می گفتند: «وقتی یک دکمه ی پیراهنشان می افتاد، می گفتند: می شود این را بدهید بدوزند؟ نمی گفتند: خودت بدوز! یا أحیاناً اگر روز بعد دوخته نشده بود،‌ نمی گفتند: چرا ندوخته اید؟ می گفتند: کسی نبود بیاید بدوزد؟»


3.

[ عروس حضرت امام(ره) ]: خانم می گفتند: چون بچه ها شب ها خیلی گریه می کردند، و تا صبح بیدار می ماندند، امام شب ها را تقسیم کرده بودند؛ یعنی مثلاً 2 ساعت خود شان از بچه نگهداری می کردند و خانم می خوابیدند و 2 ساعت هم خودشان می خوابیدند و خانم بچه ها را نگاه می داشتند. آقا با آن ها بازی می کردند؛ بعد از تمام شدن درس، ساعتی را به بازی با بچه ها اختصاص می دادند تاکمک خانم در تربیت بچه ها باشند.

4.

[ عروس حضرت امام(ره) ]: مادرم اگر سر سفره نمی نشست، آقا غذا نمی خوردند، منتظر می ماندند؛ ولو اینکه همه سر سفره حاضر باشند. تا همین اواخر، تا وقتی خانم سر سفره نمی آمد، دست به غذا نمی زدند؛ گاهی زودتر دست به غذا می بردیم، نمی گفتند: چرا صبر نمی کنید؟، می گفتند: خانم نیامدند؟ چند بار ایشان را صدا می زدند، گاهی خانم می آمد و می گفت: آقا! آخر من مهمان دارم، شما بخورید من باید غذا بکشم، بعد می آیم. این رفتارِ آقا در همه اثر می گذاشت.

منبع: زندگی به سبک روح الله، علی اکبر سبزیان


قبیح تر از گناه؛ در کلام امام روح الله

30 شهریور 1392 توسط 313

همیشه با ترک یک مرحله انسان مواجه با مرحله سختتر می شود و این موضوع را باید تطبیق بر ترک گناه و انجام اعمال صالح نمود که البته مرحله اول است و از پس آن چیزی است که مرتکب شدن بدان بر طبق روایات اهل بیت علیهم السلام بدتر از گناهی است که انسان را از خدا دور میکند و آن “عجب” است.

یکی از معارف مظلوم در زمانه کجیها و تبهکاریها،مباحث علم شریف اخلاق است که علمای عمیق نگر و الهی دین ما در کتب با ارزشی برای ما به یادگار گذاشته اند،در میانه این کتب کتاب چهل حدیث امام روح الله یکی از کتب انسان ساز است که قدر این در را تنها عالمان ربانی از اهل معرفت دانسته و می دانند،در این مطلب اشاره ای به مطالب حدیث سوم از احادیث این کتاب گرانسنگ می کنیم باشد که نسیمی از نفس آن پیر جمارانی نفس مرده ما را نیز زنده کند.

بحث ما بحث از یکی از آفت های اخلاقی است که در احادیث اهل بیت بزرگتر از گناهان شمرده شده و موجب بسیاری از آفت های دینی و البه دنیایی می شود از جمله آنچه از اصطکاک ها و تفرقه ها و انحرافات و ناکامی ها و بازماندن ها از پیشرفت و کمال در مجموعه ها و اجتماعات است که این رزیله اخلاقی موجب آن می شود.

این رزیله اخلاقی به گفته امام رحمه الله ریشه بسیاری از آفت های دیگر از جمله ریا و کبر و صفات مهلک دیگر است.

صفحات: 1· 2