بار دیگر پس از ماه‌ها انتظار، بهترین شب خدا از راه می‌رسد و مردم خداجوی کشورمان خود را برای بهره‌برداری بیشتر از شب‌های قدر آماده می‌کنند، شبی که از هزاران ماه بهتر است و نظیری ندارد و در آن شب تقدیر امور سال رقم می‌خورد و ملائکه و روح که اعظم ملائکه است در آن شب به اذن پروردگار به زمین نازل می‌شوند و به خدمت امام زمان(عج) مشرف می‌شوند و آنچه برای هر کس مقدر شده است بر امام(عج) عرضه می‌کنند، خوشا به حال آنان که بهترین ره توشه را از این شبها می‌برند.
اعمال شب قدر بر دو نوع است: یکی آنکه در هر سه شب انجام می‌شود و دیگر آنکه مخصوص هر شبی است.
*اعمال مشترک لیالی قدر
- غسل: مقارن غروب آفتاب که بهتر است نماز عشاء را با غسل خواند.
- دو رکعت نماز: در هر رکعت بعد از سوره «حمد»، ۷ مرتبه سوره «توحید» بخواند و بعد از فراغ ۷۰ مرتبه «اَستَغفُرِاللهَ وَاَتوبُ اِلَیهِ» و در روایتی است که از جای خود برنخیزد تا حق تعالی او و پدر و مادرش را بیامرزد.
- قرآن مجید را بگشاید و بگذارد در مقابل خود و بگوید: «اَللّهُمَّ اِنّی اَسئَلِکَ بِکِتابِکَ المُنزَلِ وَما فیهِ اسمُکَ الاَکبَرُ واَسماۆُکَ الحُسنی وَما یُخافُ وَ یُرجی اَن تَجعَلَنی مِن عُتَقائِکَ مِنَ النّار» پس هر حاجت که دارد بخواهد.
صفحات: 1· 2
در آستانه ماه مبارک رمضان، متن سلسله جلسات این استاد فقید اخلاق در ماه رمضان سال ۹۰ با موضوع دعا منتشر می‌شود. جلسه هجدهم ( ۲۷ مردادماه ۱۳۹۰):
صفحات: 1· 2
صفحات: 1· 2
صفحات: 1· 2
احاديث در فضائل امام علی(ع) آن قدر بوده كه با همه اين سختگيري‌ها در دوران بنى اميه، باز هم كتاب‌ها از آن پر است و اين پيداست كه خداوند سرّى در وجود اين مرد بزرگ گذاشته كه بايد همه او را بشناسند، و گرنه با اين وضع فضيلتى از او به ياد نمى ماند.
امام علی(ع) در خطبه ۵۷ نهج البلاغه می فرمایند: از آينده شوم آگاه باشيد؛ پس از من مردى با گلوى گشاده و شكمى بزرگ بر شما مسلط خواهد شد. هرچه بيايد مى خورد و در پى آن است كه آنچه ندارد به دست آورد، او را بكشيد ولى هرگز نمى توانيد او را به قتل برسانيد. آگاه باشيد به زودى او شما را به بيزارى و بدگوئى بهمن وادار مى كند،[۱] بدگوئى را در هنگام اجبار دشمن، به شما اجازه مى دهم[۲] كه اين بر درجات و بلندى مقام من مى افزايد و موجب نجات شماست. اما بيزارى و برائت، هرگز از من بيزارى مجوئيد كه من بر فطرت توحيد تولد يافته ام و در ايمان و مهاجرت از همه پيش قدمتر بوده ام.[۳].
[۱]«الا و انه سيامركم بسبى» معاويه پس از رسيدن به حكومت مطلق العنان، به عراق و شام و تمام شهرهاى اسلامى دستور داد به امام(ع) ناسزا بگويند و از او بيزارى بجويند اين سخن را بالاى منبرها اعلام كردند و اين كار بين جمعى از مردم به صورت رسم و عادت درآمد. معاويه خود نيز در آخر خطبه نماز جمعه بي‌شرمانه به مقام مقدس امام(ع) جسارت مي‌كرد. ابو عثمان مى گويد:گروهى از بنى اميه به معاويه گفتند به هر كجا مىخواستى رسيدهاى پس چه خوب است ديگر دست از جسارت به على(ع) بردارى. معاويه در پاسخ‌شان گفت: «لا و الله حتى يربوا عليه الصغير و يهرم عليه الكبير و لا يذكر له ذاكر فضلانه: به خدا سوگند بايد كودكان با اين روش پرورش يابند و بزرگسالان به سن كهولت برسند و كسى از فضائل او سخنى به ميان نياورد!…»
صفحات: 1· 2
