راه نظام جمهوری اسلامی بن‌بست ندارد
راه نظام جمهورى اسلامى، راه خدا است؛ هدفها، هدفهاى الهى است؛ تكيه‌گاه، اراده‌ى الهى است؛ و اينچنين راهى هيچ وقت به بن‌بست منتهى نخواهد شد. اين را همه بايد بدانند و مطمئن باشند كه به توفيق الهى و به اذن‌الله بن‌بستى در راه ما وجود نخواهد داشت.
بیانات در دیدار مسئولان قوه قضائیه ۱۳۹۲/۴/۵

شام گاه هفتم تیر ماه سال 1360، دفتر مرکزی «حزبِ جمهوری اسلامی»، به دبیرکلی «آیت الله سید محمد حسینی بهشتی» با انفجاری قوی، منهدم شد. این حادثه زمانی اتفاق افتاد که جمعی در حدود صد نفر از مسئولان بلندپایه ی «حزبِ جمهوری اسلامی»، در دفتر حضور داشتند و دبیرکلِ حزب در حال ایراد سخنرانی برای آنان بود. تا صبح روز بعد طول کشید تا مشخص شود، هفتاد و دو نفر از حاضران در محلِ دفتر حزب، از جمله شخص «دبیر کل» که همزمان، ریاستِ «قوه ی قضاییه» را نیز بر عهده داشت، بر اثر انفجار و ریزش آوار، به شهادت رسیده اند. نظام نوپای «جمهوری اسلامی» تا آن زمان، با چنین حجمی از ترورِ مسئولان بلندپابه ی کشوری مواجه نشده بود . بسیاری از به اصطلاح ناظران سیاسی در داخل و خارج از کشور، حتی انتظار سقوط جمهوری اسلامی را داشتند!! حماقت آمیز بودنِ این تصور ساده انگارانه، خصوصا برای عاملان این عملیاتِ تروریستی فجیع ( فرقه ی «رجوی» و متحدان سیاسی و نظامی اش)، بسیار زود مشخص شد و امروز، با گذشت 32 سال از آن جنایتِ شرم آور، پرچم پر افتخارِ نظامِ «جمهوری اسلامی ایران» همچنان در اهتزاز است و شهید بهشتی و یارانش، الگوهای عملی و نظریِ دولتمردان آن هستند.

صفحات: 1· 2

شهید مظلوم بهشتی به کار تشکیلاتی و حزبی معروف است. وی در نشست چهارم با اعضاي حزب جمهوري‌اسلامي در خصوص ويژگيهايي لازم در تشكل سخنان قابل تاملی مطرح می کند که به نظر می رسد حتی برای امروز نیز مهم باشد.
متن این سخنرانی به شرح ذیل است::

ما همچنان بر داشتن يك تشكل پافشاري داريم. اما شرط آن تشكل اين است:

1) بايد پاسدار ارزش‌ها باشد نه پاسدار خود. نگهبان ارزش‌ها باشد نه نگهبان خود. هر وقت اين تشكل به‌جاي آن‌كه نگهبان ارزش‌ها باشد و خدا‌پرست و حق‌پرست و كمال‌دوست و كمال‌خواه باشد، خودخواه شد، آن وقت يك طاغوت مي‌شود. و چه بهتر كه چنين طاغوتي بر سر راه امت نباشد. بر همه‌ي ماست كه دائماً مراقبت كنيم كه تشكل ما، خودخواه نشود؛ هميشه خداخواه بماند و اين با خودسازي مداوم يك يك ما، مجموعه‌ي ما و وجود سيّال تشكيلاتي ماست.

صفحات: 1· 2

«[شهید آیت الله بهشتی] یک انسان معتقد، مؤمن، مخلص، صادق، جدى در کار؛ آن‌چه می‌گفت، معتقد بود و به آن‌چه معتقد بود، در عمل ملتزم بود. خطر را هم می‌شناخت؛ می‌دانست میدان، میدان مین است. هر آنى، هر ساعتى بیم از دست دادن جان هست؛ لیکن در عین حال بى‌محابا، با نگاه به هدف، در این راه پیش می‌رفت و نمی‌هراسید. یکى از خصوصیات این شهید عزیز این بود. منطقى بود، پایبند به اصول و مبانى بود؛ یک اصول‌گراى به معناى حقیقى کلمه، محسوب می‌شد. بر سر اصول، با کسى ملاحظه نمی‌کرد.

ما می‌دیدیم؛ بعضى‌ها سعى می‌کردند با حیله و ترفند و روش‌هاى متعارف و معمول، او را جذب کنند یا از مواضع خود تنزل بدهند، او را وادار به مماشات کنند؛ لیکن او بر سر مواضع خود محکم ایستاده بود. شخصیت‌هاى تاریخى و اثرگذار، این‌جور شکل می‌گیرند، این‌جور در جامعه ظهور می‌کنند و ماندگار می‌شوند؛ «انّ الّذین قالوا ربّنا اللَّه ثمّ استقاموا». گفتن، آسان است؛ عمل کردن، دشوار است؛ استمرار عمل، به مراتب دشوارتر است.

صفحات: 1· 2