ترس از خدا به چه معناست؟ چرا بايد از خداي مهربان پروا داشت؟

در واقع ترس از خدا به معني ترس از مسؤوليت‏هايي است که انسان در برابر ذات مقدس او دارد . ترس انسان از کوتاهي در انجام رسالت و وظيفه‏ي خويش و پيامدهاي نافرماني از خداوند است . تمامي ايمان و اعتقاد در ترس از خداوند جمع شده است و سرآمد همه‏ي حکمت‏ها ترس از ذات بزرگ اوست .

امام علي ( عليه السلام) آن خائف بزرگ الهي فرمود: «آنگاه که خداوند مردم را گرد آورد، آواز دهنده‏اي در ميان آنان ندا دهد [که] اي مردم! امروز نزديک‏ترين شما به خداوند کسي است که (در دنيا) بيش از همه خداترس باشد . ⁽¹⁾

حال اين سؤال پيش مي‏آيد که چگونه از خدا بترسيم؟

امام صادق ( عليه السلام) در اين‏باره مي‏فرمايند: «از خدا چنان بترس که گويي او را مي‏بيني; چه اگر تو او را نمي‏بيني، او تو را مي‏بيند . اگر فکر کني که او تو را نمي‏بيند، هر آينه کافر شده‏اي و اگر بداني که او تو را مي‏بيند و با اين حال دور از چشم مردم و در برابر ديدگان خدا گناه کني، بي‏گمان او را در حد پست‏ترين بينندگان خود قرار داده‏اي!» ⁽²⁾

البته، ميزان اين خداترسي در انسان‏ها متفاوت است . در قرآن آمده است که «هر آيينه از بندگان خدا، تنها دانشمندان از او مي‏ترسند .» ⁽³⁾ اين معناي بلند در سخني ارزشمند از امام سجاد ( عليه السلام) . آن تجلي تام پرواي الهي و خائف عارف، چنين آمده است: «علم و عمل دو دوست صميمي‏اند . کسي که خدا را بشناسد، از او مي‏ترسد و همين ترس او را وادار به عمل و اطاعت از فرمان خدا مي‏کند . صاحبان دانش و پيروان آن‏ها کساني هستند که خدا را به خوبي شناخته و براي او عمل مي‏کنند و به او عشق مي‏ورزند .» ⁽⁴⁾

کوتاه سخن اين که، «علماء» در منطق قرآن آن گروه از صاحب نظران و دانشمندانند که خدا علم ودانش تمام وجودشان را به نور خدا و ايمان و تقوا روشن ساخته و نسبت‏به وظايفشان سخت احساس مسؤوليت مي‏کنند و ازهمه پايبندترند .

صفحات: 1· 2

پسر بچه ای تند خو در روستایی زندگی میکرد. روزی پدرش جعبه ای میخ به او داد و گفت هربار که عصبانی میشود و کنترلش را از دست میدهد باید یک میخ در حصار بکوبد. روز نخست پسر 37 میخ در حصار کوبید.

اما به تدریج تعداد میخ ها در طول روز کم شدند. او دریافت که کنترل کردن عصبانیتش آسان تر از کوبیدن آن میخها در حصار است. در نهایت روزی فرا رسید که آن پسر اصلا عصبانی نشد. او با افتخار این موضوع را به اطلاع پدرش رساند و پدر به او گفت باید هر روزی که توانست جلوی خشم خود را بگیرد یکی از میخهای کوبیده شده در حصار را بیرون بکشد. روزها سپری شدند تا اینکه پسر همه میخها را از حصار بیرون آورد. پدر دست او را گرفت و به طرف حصار برد.

“کارت را خوب انجام دادی پسرم. اما به سوراخهای حصار نگاه کن. حصار هیچوقت مثل روز اولش نخواهد شد. وقتی موقع عصبانیت چیزی میگویی، حرفهایت مثل این، شکافهایی برجای میگذارند. مهم نیست چند بار عذر خواهی کنی، چون اثر زخم همیشه باقی می ماند.”

پس … مراقب حرفامون باشیم! چون می تونن بسیار آزار دهنده باشن و اثراتشون برای سالها باقی بمونه.

مَن أَحَبَّكَ نَهاكَ و مَن أَبغَضَكَ أَغراكَ

كسیكه تو را دوست دارد، از تو انتقاد می

كند و كسی كه با تو دشمنی دارد، از تو

تعریف و تمجید می كند.

بحار الانوار، ج 78، ص128

خودنمائى و جلوه‌ فروشى، يك لحظه است و آثار سوء آن براى كشور، براى جامعه،براى اخلاق، حتّى براى سياست، آثار مخرب و ماندگار است؛ در حالى كه ملاحظه‌ى عفاف، ملاحظه‌ى حدود شرعى در رفتار و حركات بانوان، اگر چنانچهسختى‌اى داشته باشد، سختىِ كوتاهى است، اما آثارش، آثار عميق و ماندگارىاست. خود خانمها خيلى بايد مراقبت كنند مسئله‌ى حجاب را، مسئله‌ى عفاف را؛وظيفه‌ى آنهاست، افتخار آنهاست، شخصيت آنهاست.

حجاب مايه‌ى تشخص و آزادى زن است؛ برخلاف تبليغات ابلهانه وظاهربينانه‌ى ماديگرايان، مايه‌ى اسارت زن نيست. زن با برداشتن حجابهاىخود، با عريان كردن آن چيزى كه خداى متعال و طبيعت پنهان بودن آن را از اوخواسته، خودش را كوچك ميكند، خودش را سبك ميكند، خودش را كم‌ارزش ميكند. حجاب وقار است، متانت است، ارزشگذارى زن است، سنگين شدن كفه‌ى آبرو واحترام اوست؛ اين را بايد خيلى قدر دانست و از اسلام بايد به خاطر مسئله‌ىحجاب تشكر كرد؛ اين جزو نعمتهاى الهى است

اسلام به خانواده اهميت مى‌دهد. تمام دعواى امروزِ بلندگوها و بوقهاى تبليغاتىِ غربى با مسلمين هم بر سرِ همين است. شما ببينيد كه در مقابل «حجاب» چه حساسيتى نشان مى‌دهند! اينحجاباگر در جمهورى اسلامى باشد، آن را زشت مى‌شمارند. اگر در دانشگاههاى كشورهاى عربى باشد، كه دختران جوانِ دانشجو، با معرفت و آگاهى و با ميل واختيار خود به‌حجابروى آورده‌اند، حسّاسيت نشان مى‌دهند. اگر در بين احزاب سياسى باشد،حسّاسيت نشان مى‌دهند. اگر در مدارس و حتّى دبستانهاى كشورهاى خودشان هم باشد - با اين‌كه زيردست خودشان است - حسّاسيت نشان مى‌دهند. پس، نقطه دعوا در اين‌جاست

 اين‌جا، آن مرز بين زن و مرد وجود دارد زن در اين‌جاحجاب خودش را حفظ مى‌كند. مردم ما چادر را انتخاب كرده‌اند. البته ما هيچ وقتنگفتيم كه «حتماً چادر باشد، و غير چادر نباشد.» گفتيم كه «چادر بهتر از حجابهاى ديگر است.» ولى زنان ما مى‌خواهندحجابخودشان را حفظ كنند. چادر را هم دوست دارند. چادر، لباس ملى ماست. چادر، پيش از آن‌كه يك حجاب اسلامى باشد، يك حجاب ايرانى است. مال مردم ما و لباس ملى ماست.

بيانات مقام معظم رهبرى20/7/1373