امام زمان-عجل الله تعالي فرجه الشريف  جز تبديل زندگي به بندگي از ما چيزي نمي‌خواهد. امام مي‌خواهد سه پيام را به مردم بدهد:

يکي اينکه همه در اين عالم مي‌خواهيم بندگي کنيم. خدا براي انسانها شرط گذاشته است که اگر انسانها بندگي کنند، خدا همة مخلوقات را مسخّر آنها قرار دهد. پس تا انسان بندة خدا نشود عالم بندة انسان نمي‌شود، يکي اينکه براي بندگي نياز به نعمت داريم؛ يعني بايد امکاناتي داشته باشيم تا بتوانيم زندگي کنيم مثل نعمت آب، هوا، خاک، نور و… اين امکانات مي‌تواند دو خاصيت داشته باشد: حيات‌دهنده و حيات‌کشنده. مثل چاقو که اگر در دست جراح باشد بيماري را نجات مي‌دهد و اگر در دست بچه باشد فردي را زخمي مي‌کند. امکاناتي که خدا براي زندگي ما گذاشته است نيز دو پهلو است، ديگر اينکه اگر ما بخواهيم از اين امکانات براي حيات واقعي استفاده کنيم نياز به راهنما و نقشه داريم؛ راهنما، پيامبر و نقشه، دين است. امام مي‌گويد که شما آمده‌ايد که در اين دنيا زندگي و بندگي کنيد، زندگي يعني استفاده از امکانات و ابزارهاي حيات که دو پهلو است.

صفحات: 1· 2