اهمیت و جایگاه ماه مبارک رمضان و آثار دنیوی و اخروی بهره مندی از این ماه به عنوان بزرگترین، بالاترین و ارزش‌مندترین ماه که ماه آمرزش و تطهیر است؛ در آیات قرآن و روایات به روشنی بیان شده است، چنانکه در روایتی از معصوم(ع) در این باره آمده است: «إِنَّ لِلَّهِ تَعَالَى فِی کُلِّ لَیْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ عِنْدَ الْإِفْطَارِ سَبْعِینَ‏ أَلْفَ‏ أَلْفِ‏ عَتِیقٍ‏ مِنَ‏ النَّارِ فَإِذَا کَانَ آخِرُ لَیْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ أَعْتَقَ فِیهَا مِثْلَ مَا أَعْتَقَ فِی جَمِیعِهِ»؛ خداوند در هر شب از ماه مبارک رمضان، هنگام افطار هفتاد هزار هزار شخص را که همه مستوجب آتش هستند از آتش نجات می‌دهد؛ شب آخر ماه رمضان که می‌شود، به مقدار تمام آنچه که در ماه رمضان از آتش نجات داده است، نجات می‌‌دهد.

آثاری که در این ماه از ناحیۀ خداوند متعال مترتب است، بسیار است اما متأسفانه ما نسبت به روزهای پایانی ماه مبارک رمضان دچار غفلت هستیم و پس از برگزاری شبهای قدر، گویی اهمیت شبهای پایانی ماه مبارک رمضان در نزد ما کمتر می شود در حالیکه طبق نقلهایی متعدد از ائمه(ع) دهه آخر ماه مبارک رمضان ویژگی های خاصی دارد به گونه ای که پیامبر(ص) این دهه را در مسجد معتکف می شدند؛ پس در این ماه که درهای بهشت باز و درهای جهنم بسته است فرصت را مغتنم بشماریم و بهره خود را از این ماه برای بیمه شدن از شر همه بدی ها و کسب حوائج به بهترین نحو ببریم و از خداوند بخواهیم حاجات ما و دیگران را بدهد چراکه در روایات داریم، دعایی که دیگران در حق ما می‌کنند مستجاب می‌شود، امّا معلوم نیست که دعای خودمان مستجاب بشود یا نه.

صفحات: 1· 2