علمداران انقلاب اسلامی که امروز عند ربهم یرزقون هستند، همانند مرادشان انتخابات را مظهر خداباوری، مردم باوری و خودباوری می‌دانستند؛ آنها حتی بر اساس تکلیف خود، در آخرین نوشته‌های خود بر این موضوع حساس و سرنوشت‌ساز کشور تأکید کردند.

در ایام نزدیک شدن به یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری و آفریدن حماسه‌ای دیگر از سوی ملت، از بین هزاران وصیت شهدا پیرامون مشارکت مردم در انتخابات، تعدادی از وصایای شهدای استان اصفهان در ادامه می‌آید:

***

در وصیت شهید سیدعلی اعتصامی آمده است: ای امت شهیدپرور حالت انقلابی و مذهبی خودتان را حفظ کنید و در صحنه انتخابات شرکت فعال داشته باشید و صحنه را ترک نکنید که این خواست دشمن است.

صفحات: 1· 2

هر چند که شاید برخی از ما دیگران را جهنمی و خود را بهشتی می‌دانیم در حالیکه ممکن است خدای نکرده خودمان اهل جهنم آن هم از نوع بی‌حسابش باشیم.

در ادامه به روایاتی اشاره می‌شود که در آنها به معرفی برخی از این افراد پرداخته شده است:

امام صادق (ع) می‌فرمایند:

«ثلاثة بدخلهم الله النار بغیر حساب: امام جائر، و تاجر کذوب و شیخ زان»(۱)

“سه گروه را خداوند بدون حساب وارد آتش می کند؛ پیشوای ظالم، تاجر دروغگو و پیر مرد بدکار.”

عده‌ای نیز هستند که از ریشه به یگانگی خدا ایمان نیاورده‌اند و مسیر شرک و کفر را پیموده‌اند آنها هم صلاحیت حساب و کتاب و رسیدگی به اعمال را ندارند و بی حساب وارد جهنم می‌شوند.

چنانکه در روایتی «شیخ صدوق (ره)» در روایتی از پیامبر (ص) می‌آورد:

“خداوند متعال همه خلایق را محاسبه می‌کند، مگر کسی که به خدا شرک آورد پس او را بدون حساب به سوی جهنم برند.»(۲)

صفحات: 1· 2

سلمان فارسى حکایت مى نماید: روزى در حضور رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله نشسته بودیم که ناگاه شخصى بیابان نشین از طایفه بنى عامر وارد شد؛ و پس از سلام اظهار داشت: یا رسول اللّه! ماءمورى از سوى حضرتعالى آمد و ما را به اسلام و نماز، روزه و جهاد در راه خدا دعوت کرد و چون دیدیم کارهاى خوب وپسندیده اى است پذیرفتیم.
سپس آن مأ مور، ما را از زنا، دزدى، غیبت، تهمت و دیگر کارهاى زشت نهى کرد و ما نیز اجتناب کردیم.
پس از آن گفت: واجب است که دوستدار دامادت - و پسر عمویت علىّ بن ابى طالب باشیم، علّت آن چیست؟
آیا آن هم عبادت است؟!
رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله، فرمود: به پنج علّت واجب است دوستدار و تابع او باشید:

صفحات: 1· 2

یكی از اعمالی كه در ماه شعبان توصیه شده است، قرائت مناجات شعبانیه می‌باشد كه مورد تأكید ویژه بزرگان ما از جمله حضرت امام(ره) بوده است. قبل از ورود به بحث مناجات شعبانیه، درباره ماهیت و فلسفه دعا توضیح دهید.

ماهیت دعا و نجوا در درگاه الهی همان اظهار خضوع و كوچكی است. البته یك خضوع تكوینی وجود دارد كه ما چه بفهمیم و چه نفهمیم، چه قبول داشته باشیم چه نداشته باشیم همه موجودات به تعبیر قرآن كریم بنده خداوند متعال هستند و در آیات متعددی تسبیح موجودات مطرح شده است. اما انسان واجد مرتبه‌ای از خضوع و خشوع در برابر حق‌تعالی است كه موجودات دیگر فاقد آن هستند. حتی ملائكه به خداوند متعال اظهار داشتند ما تسبیح‌گر و تقدیس‌كننده تو هستیم پس سرّ خلقت انسان چیست؟ حق‌تعالی فرمود: «إِنِّی أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُونَ»1 یعنی من چیزی از این انسان می‌دانم كه شما نمی‌دانید. به نظر بنده آن چیز همان خضوع آگاهانه است. همچنین خدای متعال در قرآن می‌فرماید اگر دعای شما نباشد خدا به شما اعتنایی ندارد.

دعا در دو قالب ظهور پیدا می‌كند؛ یكی قالب لفظ، دوم قالب توجه كه اصل دعا هم همین توجه است. كمال انسان این است كه بداند در روابط وجودی و در شئون گوناگون با چه حقیقتی مستقلاً مرتبط است. حقیقت دعا این است و الا معنایش این نیست كه حالا همواره انسان كتاب دعا باز بكند. اینكه در روایات آمده حضرت ابراهیم بسیار دعا كننده بود،به این معنا نیست كه همیشه كارهایش را رها می‌كرد و دعا می‌خواند،دعاهایی هم كه وارد شده برای رسیدن به حقیقت دعاست لذا ملاحظه می‌كنیم كه از ناحیه ائمه(ع) دعاهای متعددی آمده، هركدام هم یك زبانی دارد و برای شرایط خاص، چون انسان حالات مختلف دارد و هر كدام از این‌ها جایگاه خودش را دارد.

صفحات: 1· 2

چرا پيامبر فرمود: «يك ساعت تفكر بهتر از هفتاد سال عبادت است.»؟
منظور از تفكر در اين روايات، تفكرى است كه بر معرفت انسان بيافزايد و موجب ارتقا و تعالى روحى و معنوى او گردد نه تفكر درباره امور بيهوده و بى‏ثمر. بله، تفكرى كه معرفت را فزونى بخشد، اگر چه اندكى باشد ثمره ‏اش بيش از 70 سال عبادت بدون تفكر است. زمينه‏ هاى تفكر را بايستى از قرآن آموخت، مثلاً: تفكر در آفرينش، تفكر در معاد، تفكر در عظمت پروردگار، تفكر در آيات قرآن و…

خداوند فرموده است:
” آيا پيش خود فكر نمي كنند كه خدا آسمان ها و زمين و هر چه در بين آن ها است ، همه را جز به حق (و براي حكمت و مصلحت) و به وقت معيّن نيافريده است؟"(2)
تفكر در خلقت آسمان و زمين و نظم دقيق در آفرينش ، انسان را به عظمت خداوند و جايگاه خود در مجموعه عالم هستي آشنا مي كند. معرفت و شناخت، به تمام كارها و اعمال انسان معني و جهت مي دهد.عباداتي كه بدون تفكر و معرفت باشد، ارزش چنداني ندارد و انسان را آن گونه كه شايسته است، به كمال نمي رساند.

براى آگاهى بيشتر ر.ك: 1- تفكر،شهيد دستغيب. 2- تفكر،محمد على گرامى. 3- چگونه درست فكر كنيم، مترجم اردوبارى. 4- تفكر از ديدگاه اسلام،عباس محمود عفاد، مترجم عطايى.