واژه ارجدار تقوا در اصل از ریشه «وقایه» به مفهوم خویشتن داری، قرار دادن روح در پوشش حفاظتی در برابر آفت های گناه و بیدادگری، نیروی کنترل کننده درونی و در نقش ترمز نیرومندی است که ماشین پیچیده وجود انسان را در لغزشگاه ها و سر پیچ های خطرناک، حفظ و از تندروی های مرگبار و رسوایی برانگیز باز می دارد.

شاید از همین دیدگاه است که در نگرش اسلامی، از آن به عنوان یک دژ تسخیرناپذیر در برابر سپاه زشتی و گناه یاد می شود.

“ان التقوی دار حصن عزیز.” (1) .

و یا به مرکب راهواری تشبیه می گردد که زمام آن بر دست سوار و صاحب آن است و او را تا بهشت پرطراوت خدا می رساند.

“الا و ان التقوی مطایا ذلل حمل علیها اهلها… فاوردتهم الجنة.” (2)

و یا به کلید هر در بسته، توشه پرشکوه روز رستاخیز، سرمایه آزادی و آزادگی انسان از اسارت انواع بردگی ها، سبب نجات از هر هلاکت، پایه و اساس هر کار خیر و شایسته، سرچشمه برکات معنوی و مادی، روشن ترین اثر ایمان به مبدا و معاد، نخستین شرط رهروان راه حق، معیار شخصیت انسان، سبب پیدایش نور یقین در قلب، از وسایل فزونی دانش و بینش انسان، ثمره و میوه پرستش و عبادت خالصانه و عارفانه خدا، بزرگ ترین ارزش انسان، سرلوحه دعوت پیامبران، کلید بهشت پرطراوت و زیبا، و وسیله رسیدن امدادهای خدا عنوان می یابد.

“فان تقوی الله مفتاح سداد و ذخیرة معاد…” (3) .

صفحات: 1· 2

از همین فضای مجازی بر حضرت سلام می کنیم:

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا مَوْلاَیَ یَا أَبَا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ بْنَ عَلِیٍّ الْهَادِیَ الْمُهْتَدِیَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ‏

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا وَلِیَّ اللَّهِ وَ ابْنَ أَوْلِیَائِهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا حُجَّةَ اللَّهِ وَ ابْنَ حُجَجِهِ‏

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا صَفِیَّ اللَّهِ وَ ابْنَ أَصْفِیَائِهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا خَلِیفَةَ اللَّهِ وَ ابْنَ خُلَفَائِهِ وَ أَبَا خَلِیفَتِهِ‏

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ سَیِّدِ الْوَصِیِّینَ‏

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ‏

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ الْأَئِمَّةِ الْهَادِینَ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ الْأَوْصِیَاءِ الرَّاشِدِینَ‏

انا لله و انا الیه راجعون

همزمان با سالروز شهادت امام هادی(ع) روح بلند مرجع عالیقدر شیعیان، حضرت آیت الله سید عزالدین حسینی زنجانی به ملکوت اعلی پیوست.

این مصیبت عظمی را خدمت امام زمان(عج) و مقام معظم رهبری و حضرت آیت الله سید محمد حسینی فرزند بزرگوار ایشان و مراجع عظام و علمای اعلام و عموم همشهریان عزیز تسلیت عرض نموده و از خداوند متعال علو درجات برای آن حضرت و اجر جزیل و صبر جمیل برای بازماندگان ایشان مسئلت داریم.

حضرت آیت الله علّامه حاج سید عزالدین حسینی زنجانی در سال 1300 ه-ش در زنجان در بیت علم و فقاهت متولد شده و در تحت تربیت والد بزرگوار حضرت آیت الله آقا میرزا محمود حسینی قدس سره مدارج علمی خودشان را طی کرده اند.
معظم له دوران دبستان را از کلاس چهار آغاز می کنند، و این بنا به پیشنهاد مدیر دبستان سعادت آقای مقتدی صارمی بر اساس امتحانی که از ایشان می گیرند انجام می شود و دوران زبان فرانسه را بوسیله استاد میرزا مهدی خان وزیری فرا می گیرند.
حوزه علمیه زنجان
قبل از تشکیل حوزه علمیه قم بوسیله حضرت آیت الله العظمی حائری قدس سره، حوزه های بلاد ایران فعال بوده، بویژه حوزه علمیه زنجان در منطقه از موقعیت ویژه ای برخوردار بوده است، و بزرگانی در آن حوزه تربیت یافته اند. می توان از این برجستگان آیت الله سید یونس اردبیلی قدس سره و مرحوم آیت الله فاضل لنکرانی(پدر آیت الله فاضل لنکرانی دام ظله) و مرحوم آیت الله سید ابوالحسن رفیعی قزوینی را نام برد که هر کدام از این بزرگان در فقه و اصول و فلسفه از حوزه زنجان استفاده کرده اند.

صفحات: 1· 2· 3· 4